Het Astoria-verhaal heeft wat weg van een sprookje in een danig economisch geteisterd land. Het gebouw opende de deuren in 1910, als toenmalige avant-garde verblijf met het oog op de Wereldtentoonstelling in Brussel dat jaar. Dat was nog in volle belle-époque. Astoria overleefde twee wereldoorlogen en zorgde in al die jaren voor de hospitality van bijna ontelbare (on)gekroonde hoofden en wereldsterren. Zo’n 17 jaar terug viel echter het doek.
Het steeds meer aan de tand des tijds overgeleverde pand werd opgekocht door Global Hotels & Resorts o.l.v. een Saoudi-Arabische sjeik, maar uiteindelijk er gebeurde niks. Tot in 2016 Corinthia Group het complex verwierf. Die liet het onverwachte wonder geschieden: sinds 9 december 2024 is de pracht en praal helemaal terug van weggeweest! Het new-look topluxehotel in de Koningsstraat biedt vandaag 126 kamers, waarvan 31 “gewone” en 5 signature suites, plus een brede waaier aan andere voorzieningen. Gesprek met Sophie Clarke, die de uitdagende taak heeft de hotelganger terug te brengen.
HB: Het Astoria-hotelproject kan zelfs de grootste criticasters overtuigen. Er hangt wel een kostenplaatje voor Corinthia aan vast. Voor de heropbouw en renovatie deden al zeer uiteenlopende schattingen de ronde, tot zelfs 150 mio euro. Wat is daar van aan? En vooral: hoe kan dergelijke investering op termijn winstgevend gemaakt worden? In welk jaar zou de break-even moeten bereikt worden?
Sophie Clarke (SC): “Je noemt daar een interessant getal, maar zelf hebben we daarover nog nooit iets gecommuniceerd. Het werk is ook nog niet voltooid, want we zijn op dit moment nog in de weer met de afwerking van de penthouses. Uiteraard gaat het om een enorme investering. Maar Corinthia is gekend als een groep met veel ervaring in het renoveren van historische gebouwen. Het succes van Corinthia London (heropend in 2011) was terzake bijzonder richtinggevend. Wat dat betreft verschilt het historisch gebouw in Brussel niet dermate met Londen. Toen Corinthia het overnam van de vorige eigenaar, wist men heel goed wat er allemaal verwezenlijkt moest worden, inbegrepen de samenwerking met de officiële instanties die zich over het patrimonium en het bouwkundig erfgoed ontfermen.
De magnitude van deze operatie was ons meteen duidelijk. Zo werd twee jaar uitgetrokken voor de restauratie van het glazen dak, dat we uitbesteed hebben aan een gespecialiseerde firma. Voor dergelijke operaties moet je echt ervaring hebben. En dat hebben wij ook, want we zijn op gelijkaardige wijze tewerk gegaan in de Corinthia te Boekarest, die straks de deuren opent. Corinthia Rome, waar voorheen de Italiaanse Centrale Bank gehuisvest was, is een ander mooi voorbeeld. Corinthia opteert vaker voor dergelijke projecten.
Gesproken in termen van winstgevendheid, ligt het voor de hand dat er uitgebreide nauwkeurige planning aan voorafgaat, en dat wij bij het afsluiten van het projecten exact weten wat we gespendeerd hebben en de break-even in het vooruitzicht kunnen stellen.”
Skylight
HB: De lichtkoepel waarvan sprake hoort wellicht in alle betekenissen bij de top of the bill. Impliceert dat met ons Belgisch klimaat, met wel vaker knoerten van hagelstenen, geen bepaalde risico’s?
SC: “Daar heeft de architect op geanticipeerd. Hij heeft heel wat werk geleverd om die skylight van binnen en buiten te versterken, met als resultaat een soort dubbel kader errond. Het is een meesterbouwwerk op zich geworden. Zelfs met het Belgische weer komt het licht er nog altijd door, wat voor een heel mooie gloed in de Palm Court zorgt.”
HB: Komt het Corinthia-HQ in Malta tussen in het management te Brussel?
SC: “De Corinthia Group heeft zowel een kantoor in Londen als in Malta. Ik denk dat het een sleutelmoment is voor onze nieuwe CEO, Simon Casson (ex-Four Seasons), die onze groep op de ultraluxe-hospitalitymarkt wil neerzetten als topspeler. Vanzelfsprekend is het HQ heel nauw betrokken bij de locaties waar we onze grand hotels zoals Brussel willen inplanten, maar net zo goed worden alle lokale ervaringen ten zeerste naar waarde geschat. Er bestaan ook bepaalde standaarden over al onze hotels heen, die trouwens deel uitmaken van de charme van een kleinere groep als Corinthia. Globaal is sprake van een mooi evenwicht dat nog alle keuzeruimte laat.”
HB: Duurzaamheid is al lang trendy bij de (vernieuw)bouw. In dit geval moet dat voor het hotel wel een bijzondere opdracht geweest zijn?
SC: “Duurzaamheid is niet alleen trendy, maar ook meer dan nodig. Je moet de voorschriften en reglementen volgen, het is niet langer een optie om dat niét te doen. Architect Francis Metzger startte in de wetenschap dat de voorgevel en het gelijkvloers geklasseerd waren, terwijl de rest dat niet was. Hij heeft overal waar nodig gerestaureerd. Eén van die operaties bestond er bijvoorbeeld in om in de dining room, de centrale spiegel lichtjes naar voor te schuiven om plaats te maken voor ventilatie.
In de rest van het gebouw dat niet geklasseerd, te beginnen met de kamers, hebben we alle nodige technologie kunnen integreren, zelfs met het vooruitzicht om de komende 100 jaar relevant te blijven.
Die duurzaamheid geldt ook voor de gemeenschappelijke gedeelten, zoals de keuze van chefs in onze restaurants en bar. In onze bar bieden we dranken van tal van lokale producenten aan, terwijl wij in brasserie Le Petit bon bon van chef Christophe Hardiquest volop de Belgische (schuim)wijnen en bieren ondersteunen. Vlees, vis en schaaldieren kopen wij zo plaatselijk mogelijk in.”
Niet alleen “for the rich and famous”
HB: Het heet dat een heel bekend zanger voor komende zomer de integrale 5e en 6e verdieping afgehuurd hebben. Zijn naam is hier niet zo belangrijk, wel het antwoord op de vraag of deze Corinthia Astoria Brussels een hotel voor “the rich and famous” is? Zo niet voor welk soort publiek?
SC: “Het gaat om een Amerikaanse zanger en we hebben ook interesse van verschillende andere acteurs, zangers of premium gasten, die vaak een suite of halve verdieping afhuren. Dat soort clientèle zullen we natuurlijk hebben, want we zijn nu eenmaal een 5* superior. We beschikken dan ook over suites tot 330 m² met terrassen, waarvoor de prijs 20.000 € per nacht bedraagt.
Product for the rich and famous? Ja, maar niet enkel dat, want we zien dit als een adres, méér dus dan enkel een hotel met kamers en suites, omdat we verschillende soorten publiek hebben voor diverse doeleinden. Het is niet omdat Le Petit bon bon onder ons dak huist dat de prijzen er de pan zouden uitrijzen. We willen dat het gekend staat als typisch Belgische brasserie zoals er meer zijn in de stad.
Idem met het gastronomisch restaurant Palais Royal, o.l.v. tweesterrenchef David Martin: dit is een nieuwkomer op de Brusselse markt, maar voorlopig zelf nog niet met een ster bekroond, en dat weerspiegelt zich in de stevige value tegen billijke prijs. Daarnaast zijn er ook de Under the Stairs bar, die nog een ander soort publiek aantrekt, en onze retailshop Coutume, met luxebrands die nog niet op de Belgische markt aanwezig waren. We willen nu eenmaal ook een venster tot ontdekking voor de locals zijn.
Terwijl de kamers en suites een zeker prijsniveau halen, wil de rest van het hotel eerder aanmoedigen om tot bij ons te komen. Wij zijn zeker niet het soort luxehotel dat mensen die voor de deur staan, nerveus afschrikt. In de eerste maanden sinds de opening hebben we al heel veel locals mogen verwelkomen, vooral in de Palm Court, waar de dessert trolley aantrekt en mensen genieten van champagne, koffie of thee. Het is er echt buzzing and busy. Iedereen is altijd welkom!
Qua lokale verandering is er nog het heropstarten in onze ballroom van de Astoria Concerts op zondag, net zoals vroeger met optredens van laureaten van befaamde muziekwedstrijden. We geven o.m. gratis tickets aan conservatoriumstudenten. Verder is er nog onze Spa, i.s.m. Sisley, die sinds februari ook openstaat voor externe gasten.”
Alle wegen leiden naar Brussel
Sophie Clarke is afkomstig uit het Noord-Engelse Warrington (graafschap Cheshire) en studeerde talen aan de prestigieuze University of St-Andrews in Schotland. In die periode rekruteerde Starwood Hotels & Resorts International voor het eerst buiten de traditionele hotelscholen ook in universiteiten, waaronder die van Sophie Clarke.
Ze vond het een natuurlijke keuze om haar hotelcarrière ook bij Starwood-hotels te starten. Dat gebeurde eerst in Venetië, daarna in Parijs. Vervolgens ging ze in Brussel het managementprogramma van Starwood.
Ze verhuisde vandaar naar Rome om 4 jaar lang voor The Luxury Collection (Starwood – intussen Marriott International, regionaal hoofdkwartier) te werken, maar keerde later terug naar onze hoofdstad om er in het wereldwijde hoofdkantoor van de Radisson Hotel Group Head of Consumer PR and Social Media te worden. Intussen is Sophie Clarke met ingang van 2024 naar de Corinthia Group overgestapt, waar ze in eerste instantie tijdens de periode van pre opening van het Corinthia Grand Hotel Astoria Brussels functioneerde als Director Sales & Marketing. Ook na de fameuze grand opening van december jl. blijft ze trouw op post.
Door Daniel Steevens – Foto’s Corinthia Grand Hotel Astoria Brussels
