Onlangs heeft de bekende Nederlandse hotelgroep Van der Valk een gloednieuw hotel geopend in Mechelen, dit in de gebouwen van een voormalig zwembad. Het hotel ligt vlakbij de rand van het historische centrum van de stad, die de laatste jaren een zeer sterke economische en culturele opgang beleeft.
Het voormalige zwembad “De Ouden Dok” werd – in combinatie met een stapelhuis – in het begin van de twintigste eeuw opgetrokken tussen de Dijle en het Keerdok. Het is een imposant complex in een eclectische, overwegend neo-Vlaamse renaissancestijl. Het rechthoekige grondplan vertoont een centrale zwemkom met links en rechts openbare baden. Deze worden geflankeerd door vier vleugels, waarvan de oorspronkelijke functies intussen verdwenen zijn – namelijk de inkom en het administratieve gedeelte in het oosten, de berging en de machinekamer in het noorden, de publieke stortbaden in het westen, en tenslotte het voormalige douane- en accijnzengebouw in het zuiden.
Na de sluiting stond dit zwembadcomplex zeer lang leeg. Onder impuls van ex-burgemeester Bart Somers ging de stad Mechelen op zoek naar een geschikte investeerder die dit beschermde monument op een functionele manier kon restaureren en weer voor het publiek openstellen. Uiteindelijk bleek dit de hotelgroep Van der Valk te zijn.
Van der Valk was in de eerste plaats bekoord door de centrale ligging tussen Antwerpen en Brussel. Daarnaast was er het unieke pand met een hoge uitstraling, waarbij er – zeker op marketinggebied – unieke verhalen verteld kunnen worden (“storytelling”). Bovendien is Mechelen een stad in opkomst, waarbij zowel het vrijetijds- als het zakentoerisme een sterke groei beleven. Van der Valk ontdekte dan ook een goede hotelmarkt waarbij er een grote nood aan kamers is. Daarenboven ligt dit voormalige zwembad ook nog bij de Keerdoksite, waarvan de omgeving in de loop van de eerstvolgende jaren grondig opgewaardeerd zal worden.
Na een ruime restauratiefase opende het Van der Valk Hotel Mechelen (www.hotel-mechelen.be) tenslotte de deuren op 18 november 2019. De belangstelling was vanaf het begin vrij groot, en tijdens de eerste twee weken waren de kamers al vrij goed gevuld. Over het algemeen gaat het om een vrij breed nationaal en internationaal publiek, met een levendige mengelmoes van bedrijfstoeristen en vrijetijdstoeristen. Uiteraard kwamen er ook heel wat Mechelaars over de vloer – vooral in de bar en het restaurant – die met een zekere nostalgie wilden zien wat er nog overgebleven was van hun vroegere zwemplek.
Nu zijn er reeds 124 kamers beschikbaar, en er is de mogelijkheid om nog een 30-tal extra kamers (na een verdere renovatie) bedrijfsklaar te maken. Verder zijn er tevens een 6-tal feest- en meetingruimtes beschikbaar, die grotendeels rond de voormalige zwembadkuip liggen.
De ruime lobby serveert een fraai uitzicht op het vroegere zwembad, waarvan de tegels bewaard zijn gebleven en dat nu dienst doet als een soort siervijver op een rechthoekig binnenplein in open lucht. Rondom dit plein liggen een aantal badhokjes, waarbij in de meeste gevallen het interieur goed bewaard gebleven is. Sommige kunnen door de bezoekers bekeken worden, andere worden voorlopig als bergruimte gebruikt. Een geleidelijke restauratie van deze hokjes behoort tot de mogelijkheden.
De hotelbar bevindt zich op één van de vier hoekpunten van dit complex, waarbij vooral de ronde bouwvorm opvalt. Bij een bezoek aan het bartoilet zien we een deel van de ruwe en vooral donkerrode baksteenstructuur plus de typische boogvormige plafondgewelven binnenin de kelder van dit monument.
De gang op weg naar het restaurant serveert ons een goed overzicht van de vroegere luister van dit pand, met onder meer de donkerbruine deuren die de badhokjes afzomen. Het restaurant zelf (180 zitplaatsen) met de dominante kleuren zwart en donkerrood, getuigt dan weer van een modernere, ietwat industriële loftstijl. En er is een vrij fraai uitzicht op de waterpartij die hier ‘dok’ genoemd wordt, waarbij glazen ramen gecombineerd worden met opengezwaaide houten deurvleugels.
Aan de buitenkant lijkt dit voormalige zwembadcomplex vooral op een combinatie van een sprookjeskasteel met torens en torentjes en een middeleeuwse burcht, inclusief kantelen en schietgaten.
In het antieke dok vlakbij dit hotel zien we zowel historische schepen als een jachthaven voor moderne pleziervaartuigen. Het autoplein aan de ingang zal binnen enkele jaren door een park vervangen worden, waarbij de wagens in een nog aan te leggen parkeertoren gestald zullen kunnen worden. Bovendien zullen hierbij ook minder fraai ogende baanwinkels verplaatst worden.
De ligging aan de rand van het oude stadscentrum is vrij strategisch. Zo zijn er verschillende belangrijke toeristische trekpleisters van Mechelen die vlakbij liggen, zoals Brouwerij Het Anker, het Groot Begijnhof en de Dossinkazerne. Een eind verder komen we op het centrale marktplein terecht, waar de toren van de Romboutskathedraal ruim bijgedragen heeft aan de bijnaam Maneblussers, die nog steeds fier door de bewoners van deze stad gedragen wordt. Deze toren kan nu volledig individueel en autonoom bezocht worden, waarbij het spectaculaire en honderd meter hoge uitzichtplatform “Skywalk” de kroon op het werk is. Nog een andere vrij recente attractie is het stadsmuseum Hof van Busleyden, dat recent na een jarenlange restauratie weer voor het publiek opengesteld werd.
Tekst : Brecht Thiers
Foto’s : Van der Valk
Geef als eerste een reactie